ضدیخ

مایع خنک‌کننده موتور مایعی با پایه آب است که در سیستم خنک کننده برخی موتورها جریان دارد.

در گذشته بیشتر از آب خالص برای انتقال حرارت داخلی موتور به رادیاتور استفاده می‌شد. استفاده از آب خالص مشکلاتی را در بر داشت. محدودیت فاصله بین نقطه انجماد آب (صفر درجه سانتیگراد) تا نقطه جوش آن (یکصد درجه سانتیگراد) باعث می‌شود که آب به عنوان مایع خنک کننده، کاربرد خود را در دماهای بسیار کم یا بسیار زیاد از دست بدهد. از طرفی قطعات آلمینیومی بدنه موتور در شرایط کارکرد موتور، به اندازه‌ای گرم می‌شود که مشکل خوردگی به وجود می‌آید. سیالات خنک کننده، معمولاً نه تنها از قطعات فلزی در برابر خوردگی محافظت می‌کنند، بلکه نقطه جوش آب را پايين برده و نقطه انجماد آن را نیز کاهش می‌دهند. همچنین، این سیالات معمولاً ظرفیت انتقال حرارت آب را نیز افزایش می‌دهند. این سیالات در آب محلول بوده و غیرقابل اشتعال و غیر قابل آشامیدن هستند.

وظایف ضد یخ خودرو:

1- یکی از مهم‌ترین وظایف ضدیخ، جلوگیری از یخ‌زدگی در فصول سرد سال است. با توجه به فلزی بودن قطعات خودرو، یخ‌زدگی آب خودرو می‌تواند منجر به آسیب‌های جبران‌ناپذیری شود که ضدیخ با پایین آوردن نقطه انجماد آب، مانع از این امر می‌شود. زیرا یخ زدن سیستم خنک‌کننده باعث انبساط مایع ضد یخ و در نتیجه افزایش حجم آن موجب ترک برداشتن دیواره بلوک سیلندر و در نتیجه ترکیدن رادیاتور می‌شود.

2- تقریباً تمامی رانندگان بر اهمیت استفاده از ضدیخ در زمستان واقف هستند ولیکن تعداد کمی از این رانندگان از عملکرد ضدیخ در فصول گرم، آگاهی دارند. استفاده از ضدیخ در فصل تابستان منجر به افزایش نقطه جوش آب شده و از این رهگذر، مانع از جوش آوردن خودرو خواهد شد. به عنوان مثال دمای شهر تهران در تابستان حدود 30 الی 35 درجه سانتی گراد است بنابراین وجود مایعی که بتواند گرمای موتور را در این شرایط کاهش دهد ضروری است.

3- یکی از مواردی که باعث افزایش حرارت موتور و جوش آوردن خودرو می‌شود، عدم رسیدن مایع خنک‌کننده به برخی از قسمت‌های و منافذ است که منجر به ازدیاد دما و در نتیجه جوش آوردن موتور خواهد شد. ضدیخ با کم نمودن رسوبات در داخل رادیاتور، تا حدودی زیادی این مشکل را مرتفع می‌کند.

4- خوردگی و اکسید شدن قطعات فلزی موتور، یکی از مشکلاتی است که می‌تواند هزینه‌های بسیاری را بر مالکین خودرو تحمیل نماید. جلوگیری از خوردگی قطعات فلزی، یکی از مهم‌ترین وظایف ضدیخ است که افراد کمی از این نکته آگاه هستند.

زمان مناسب تعویض ضدیخ خودرو

ضدیخ‌ها از نظر کیفی در حالت کلی به دو دسته، تقسیم‌بندی می‌شوند: ضدیخ‌های با پایه معدنی و ضدیخ‌های با پایه آلی. ضدیخ‌های پایه معدنی، عمده‌ترین نوع ضدیخ در بازار هستند و مناسب‌ترین زمان تعویض آن‌ها دوره‌های سالیانه است. ضدیخ‌های پایه آلی، دارای طول عمر بیشتری هستند و در نتیجه زمان تعویض آن‌ها بازه ای حدودا سه ساله است. از آنجا که تشخیص این دو مورد نسبت به همدیگر به این سادگی امکانپذیر نیست توصیه می‌شود که تعویض ضدیخ به صورت سالانه انجام گیرد.ضدیخ ها باید مانند ضدیخ زیپ دارای مواد ضدخوردگی ,ضدزنگ,ضد رسوب باشند.

ضدیخ چیست؟

سیالی است که از ترکیب یک سیال پایه با نام مونو اتیلن گلایکول و مواد افزودنی برای جلوگیری از خوردگی و زنگ‌زدگی و بهبود کیفیت ضدیخ تشکیل شده. در واقع وظیفه اصلی ضدیخ در موتور جلوگیری از خوردگی در موتور است و اولویت بعدی جلوگیری از یخ‌زدگی یا جوش آوردن موتور در فصول سرد و گرم سال است.

ضدیخ ها از نظر کیفی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:

1. ضدیخ های با پایه معدنی: که عمده ترین نوع ضدیخ موجود در بازار و پر مصرف ترین آن است و زمان کارکردشان در موتور یک سال است.
2. ضدیخ های پایه آلی: که به واسطه نوع مواد افزودنی مورد استفاده در آن‌ها دارای طول عمر طولانی‌تری نسبت به ضدیخ های معدنی دارند. این ضدیخ ها زمان کارکردشان در موتور سه سال است.
یکی دیگر از مسایلی که مصرف کننده از آن آگاهی کافی ندارد ، چگونگی مصرف ضدیخ است. بهترین روش مصرف ضدیخ در موتور استفاده از مخلوط ضدیخ و آب با نسبت ۵۰٪ است. برای مثال در خودرو پژو ۲۰۶ که حجم سیستم خنک کننده آن ۷ لیتر است ، باید ۵/۳ لیتر آب را با ۵/۳ لیتر ضدیخ مخلوط کرده و در خودرو استفاده نمود.
نکته بسیار مهم این است که ضدیخ را نباید فقط در فصل سرد سال استفاده کرد، بلکه باید در تمام طول سال و آنهم به دلیل اهمیت حفظ موتور از خوردگی مورد استفاده قرار گیرد.
نتیجه اینکه مهم ترین وظیفه ضدیخ ، محافظت از خوردگی در موتور، بخصوص در فصل های گرم سال است. پس باید به خاطر داشته باشیم که وجود ضدیخ در موتور در تمام طول سال اهمیت بسیار زیادی برای حفظ دوام موتور دارد.

اهمیت کاربرد ضد یخ ها و انواع آن

تجربه نشان داده است استفاده از خنک کننده‌ها یا ضدیخ‌ها نه تنها به حفاظت از موتور خودرو در برابر یخ‌زدن کمک می کند بلکه مانع از خوردگی اجزای آن شده و همزمان با دفع حرارت تولید شده، تعادل حرارتی را در کل موتور برقرار می کنند.
در موتورهای دیزلی سنگین تنها یک سوم از کل انرژی تولید شده توسط موتور، برای به حرکت در آوردن خودرو به کار گرفته می شوند و یک سوم دیگر آن به وسیله اگزوز خارج شده و باقیمانده انرژی توسط سیال خنک کننده دفع می شود. این دفع حرارت منجر به بالا رفتن دما می شود و ایجاد حرارت زیاد باعث تسریع خرابی روغن و در پی آن خرابی موتور می شود.
آب بهترین سیال در دفع حرارت است ولی بنا به دلایل متفاوتی برای کاهش نقطه انجماد سیال خنک کننده از ماده شیمیایی گلیکول به عنوان سیال پایه استفاده می‌شود که معمولاً در تولید این خنک کننده‌ها از مخلوط50/50 از اتیلن گلیکول و آب استفاده می‌کنند. در این ترکیب میزان مشخصی از عوامل بازدارنده نظیر ضد کف، ضد خوردگی، رنگ و… نیز بکار گرفته می‌شود و با وجود درصد بسیار کم این ترکیبات افزودنی، نقش آنها در محصول نهایی حائز اهمیت بالایی است و موجب متفاوت شدن انواع خنک کننده‌ها می‌شود.
با پیشرفت علم، برای حفاظت از موتور تکنولوژی‌های متفاوتی در ساخت خنک کننده‌ها در برابر خوردگی ارایه شده است. در اروپا وجود مشکلاتی مانند سختی بالای آب، تولیدکنندگان را ملزم به تولید خنک کننده هایی فاقد ترکیبات فسفر کرده است. زیرا کلسیم و منیزیم موجود در آب سخت با بازدارنده های فسفاته واکنش داده و فسفات منیزیم و یا کلسیم تولید می‌کنند که معمولاً به صورت رسوب بر روی بدنه داغ موتور نشست می‌کنند و این امر باعث اتلاف حرارت و یا ایجاد خوردگی می‌شود.
امروزه در اروپا با حذف ترکیبات فسفاته، خنک کننده‌هایی حاوی اکسیدهای غیرآلی مانند سیلیکات و کربوکسیلاتها ساخته شده است. کربوکسیلاتها بواسطه انجام واکنش‌های شیمیایی داخلی با قرار گرفتن بر روی سطوح، مانع از خوردگی می‌شوند.
تکنولوژی که در آن از اختلاط کربوکسیلاتها و سیلیکاتها استفاده می شود به نام تکنولوژی پیوندی (هیبریدی) شناخته شده است، زیرا ترکیبی است از تکنولوژی غیرآلی و تکنولوژی آلی (کربوکسیلات ها).
در آسیا مشکل سازگاری با واشر پمپ آب و خاصیت ضعیف انتقال حرارت باعث شد که استفاده از خنک کننده های حاوی سیلیکات ممنوع شده و بجای آن از مخلوط کربوکسیلاتها و فسفاتها استفاده شود. ساخت این نوع از خنک کننده ها نیز به وسیله تکنولوژی هیبریدی بوده که با نوع اروپایی اش (مخلوط کربوکسیلاتها و سیلیکاتها) متفاوت است. این محصولات در رنگهای متفاوتی مانند قرمز، نارنجی، سبز و … در بازار موجود است.
خنک کننده‌های بر پایه کربوکسیلاتها دارای طول عمر بالاتری هستند و ساخت این محصولات به عنوان تکنولوژی برتر در اروپا و آسیا شناخته شده است. این محصولات دارای محبوبیت بین المللی بوده و در فاصله زمانی تعویض طولانی، به خوبی از موتور در برابر خوردگی حفاظت می کنند. در واقع حفاظت موتور در برابر خوردگی به واسطه خنثی کردن اسیدهای کربوکسیلیک و تبدیل آنها به کربوکسیلات تامین می شود، زیرا تمام خنک کننده ها در شرایط خنثی یا دامنه PH و قلیایی (حدود7 یا بالاتر) عمل می کنند. در واقع بیشتر خنک کننده‌ها در آغاز از یک اسید قوی ساخته می‌شوند. برای مثال خنک کننده‌های مرسوم بر پایه فسفات‌ها، شروع ترکیباتشان از اسید فسفریک است.

استفاده از کربوکسیلات‌ها در ترکیبات خنک کننده دارای مزایای قابل توجهی است که عبارتند از:

– حفاظت بهتر از آلومینیوم در دماهای بالا
– انتقال بهتر حرارت و کارایی بهینه بر روی سطوح داغ موتور و لوله های رادیاتور
– افزایش طول عمر سیال خنک کننده

تجربه نشان داده است که این نوع سیالات با کارکرد بیش از32 هزار ساعت، کارایی بهتری از خود نشان داده اند و در انتهای زمان، در آزمایش سرعتی، هنوز خنک کننده استفاده شده و تخلیه شده از موتور می‌توانست آزمایش‌های طراحی شده برای خنک کننده کار نکرده را با موفقیت پشت سر بگذارد.
در بازار، خنک کننده های زیادی با رنگ‌ها و کیفیت های متفاوت، موجود است. یک برنامه نگهداری و تعمیرات مناسب می‌تواند کیفیت این محصول را در موتور به طور دقیق بررسی کند. در این زمینه روش‌های متفاوتی وجود دارد که یکی از آن‌ها استفاده از رفرکتور برای تعیین نسبت گلیکول به آب است. با تعیین میزان این نسبت می‌توان میزان قدرت حفاظت ضد یخ در برابر یخ زدگی و غلظت بازدارنده خوردگی در محلول را تخمین زد.

کنترل حجم سیال خنک کننده در سیستم بسیار مهم است چرا که اگر سیال با سطح در تماس نباشد نمی‌تواند عملکرد مناسبی در خنک کردن موتور از خود نشان دهد.
درپوش رادیاتور نیز بخشی از اجزای تکمیل کننده سیستم است و به گونه ای طراحی شده است که فشار خاصی را تحمل کند. اگر فشار سیستم از حد طراحی شده پایین تر باشد، سیال خنک کننده در دمای پایین‌تری می جوشد و جوشش زود هنگام سیال می تواند باعث خوردگی های متفاوتی در ارتباط با نقاط گرم و تماس نامناسب خنک کننده باشد.

به طور کلی تجزیه خنک کننده ها زمانی که تمام اتیلن گلیکول به مواد اولیه اش اسید گلیکولیک و اسید فرمیک تبدیل شود ادامه می‌یابد. این مدت زمان در موتورهایی که در دماهای بالا کار می‌کنند و یا حجم هوای وارد شده به سیستم خنک کننده زیاد است، بسیار سریع‌تر اتفاق می‌افتد. با آزمایش PH می‌توان PH سیال را بدست آورد، در بیشتر این سیالات می بایست میزان PH ، بیشتر از عدد7 باشد ولی در برخی از آنها اگر میزان PH بیشتر از عدد6/5 باشد نیز قابل قبول است.
محصولات حاصل از تجزیه گلیکول به صورت اسیدی هستند و باعث افت PH می شوند که پدیده خورندگی را با خود به همراه دارد. سرعت تجزیه خنک کننده‌ها با بکارگیری عوامل بازدارنده با طول عمر بالا، کندتر شده و اطمینان از عملکرد درست تجهیزات زیاد می‌شود.

با استفاده از آزمایش(Strips ) می‌توان میزان مواد بازدارنده مانند نیتریت‌ها و مولیبدیت‌ها در سیال خنک کننده را کنترل کرد. نیتریت‌ها نسبت به دیگر بازدارنده‌ها، آسان‌تر از ترکیبات شیمیایی سیال، آزاد می‌شوند و به کمک این آزمایش فقط میزان سطح آن‌ها مشخص می‌شود. نیتریت‌های آزاد شده بر اثر پدیده کاویتاسیون، با برداشت لایه‌های سلیندر باعث خوردگی آن می‌شود. در عوض بازدارنده‌های از نوع کربوکسیلات‌ها به دلیل سرعت واکنش کندتر، خاصیت حفاظتی را در مدت طولانی‌تری عهده دار می شوند.هم اکنون سازندگان تجهیزات اصلی (OEMs) خودرو، استفاده از خنک کننده‌های هیبریدی و کربوکسیلات ELC را توصیه می‌کنند.

در موتورهای دیزلی سنگین، برخی سازندگان استفاده از خنک کننده‌های سیلیکاتی را توصیه می‌کنند و در برخی دیگر خنک کننده‌های غیرسیلیکاتی را مناسب می‌دانند.
به طور خلاصه می‌توان گفت که نوع خنک کننده قابل استفاده براساس نوع نیازمندی سازندگان تجهیزات اصلی OEMs تعیین می‌شود. نقش خنک کننده ها در موتور خودرو بسیار حیاتی است و در برقراری تعادل حرارتی و حفاظت در برابر خوردگی در تمام موتور خودرو تأثیر بسزایی دارد. یک تحقیق در این زمینه نشان داده است که60 درصد از موارد تخریب موتور در بخش موتورهای دیزلی مربوط به خنک کننده‌های نامناسب است. بنابراین استفاده از خنک کننده‌های با کیفیت مطلوب از تولیدکنندگان معتبر، شرایط مناسبی را در خصوص کارکرد موتور ایجاد کرده و مشکلات خوردگی را مرتفع می‌سازد.

چرا با افزودن ضدیخ در ابتدای فصل سرد سیستم خنک کننده خودرو دچار نشتی می شود؟

از آنجایی که عموم مردم آگاهی کافی نسبت به مطلب بالا را ندارند، همانند گذشته های دور، ضدیخ را فقط در فصل سرد سال مورد استفاده قرار می‌دهند و پس از پایان این فصل اقدام به جایگزینی آن با آب خالص می کنند. این امر باعث می شود، آب بدون مواد بازدارنده از خوردگی و زنگ‌زدگی موجود در ضدیخ، در خودرو به گردش درآید و باعث خوردگی سیستم شود.
از طرفی در ضدیخ ترکیباتی وجود دارد که از تشکیل رسوبات ناشی از املاح موجود در آب در داخل موتور و رادیات جلوگیری می‌کنند. استفاده از آب خالص باعث رسوب این مواد برروی محل های خورده شده در رادیات می‌شود و از نمایان شدن این نقاط جلوگیری می‌کند. پس از گذشت فصل گرم و ورود مجدد به فصل سرد، مصرف‌کننده با تصور محافظت از خودرو و افزایش عمر آن اقدام به استفاده از ضدیخ می‌نماید.
با استفاده از محلول مناسب ضدیخ و آب (ترکیب مناسب در “ضدیخ خودرو” شرح داده شد)، ضدیخ شروع به انجام وظیفه اولیه خود، یعنی از بین بردن رسوبات از روی سطوح داخلی موتور و رادیات می نماید، در اثر این اتفاق محل‌های خورده شده که توسط رسوبات پوشیده شده بود بدون پوشش گردیده و دچار نشتی می شوند.
این پدیده باعث بروز دردسر های گوناگونی برای تعمیر و رفع مشکل در خودرو می‌شود، که اگر به موقع تشخیص داده نشود به علت کمبود آب، موتور جوش آورده و آسیب جدی می‌بیند، در حالی که تمام این اتفاق‌ها می‌توانست با استفاده مداوم از ضدیخ در سیستم خنک کننده خودرو رخ ندهد.

وظایف ضد یخ خودرو

1- یکی از مهم‌ترین وظایف ضد یخ، جلوگیری از یخ‌زدگی در فصول سرد سال است. با توجه به فلزی بودن قطعات خودرو، یخ‌زدگی آب خودرو می‌تواند منجر به آسیب‌های جبران‌ناپذیری شود که ضد یخ با پایین آوردن نقطه انجماد آب، مانع از این امر می‌شود. زیرا یخ زدن سیستم خنک کننده باعث انبساط مایع ضد یخ و در نتیجه افزایش حجم آن موجب ترک برداشتن دیواره بلوک سیلندر و در نتیجه ترکیدن رادیاتور می شود.

2- تقریبا تمامی رانندگان بر اهمیت استفاده از ضد یخ در زمستان واقف هستند ولیکن تعداد کمی از این رانندگان از عملکرد ضد یخ در فصول گرم، آگاهی دارند. استفاده از ضد یخ در فصل تابستان منجر به افزایش نقطه جوش آب شده و از این رهگذر، مانع از جوش آوردن خودرو خواهد شد. به عنوان مثال دمای شهر تهران در تابستان حدود 30 الی 35 درجه سانتی گراد است بنابراین وجود مایعی که بتواند گرمای موتور را در این شرایط کاهش دهد ضروری است.

3- یکی از مواردی که باعث افزایش حرارت موتور و جوش آوردن خودرو می‌شود، عدم رسیدن مایع خنک‌کننده به برخی از قسمت‌های و منافذ است که منجر به ازدیاد دما و در نتیجه جوش آوردن موتور خواهد شد. ضد یخ با کم نمودن رسوبات در داخل رادیاتور، تا حدودی زیادی این مشکل را مرتفع می کند.

4- خوردگی و اکسید شدن قطعات فلزی موتور، یکی از مشکلاتی است که می‌تواند هزینه‌های بسیاری را بر مالکین خودرو تحمیل نماید. جلوگیری از خوردگی قطعات فلزی، یکی از مهم‌ترین وظایف ضد یخ است که افراد کمی از این نکته آگاه هستند.

تصویر زیر خودرویی را نشان می دهد که داخل رادیاتور و پره ها به دلیل استفاده نکردن از مایع ضد یخ زنگ زده اند.

زنگ زدن رادیاتور

نسبت ضد یخ و آب موتور

میزان ضد یخ و آب و نسبت آن‌ها یکی از موارد مهمی است که به هنگام استفاده از ضد یخ باید به آن دقت کرد. اگر میزان ضد یخ بیش از حد لازم باشد علاوه بر آنکه عملکرد ضد یخ مختل می‌شود، این امر منجر به افزایش استهلاک قطعات خودرو خواهد شد. از سوی دیگر چنانچه میزان ضد یخ کمتر از مقدار لازم باشد، دیگر خنک‌کنندگی لازم را نمی‌توان از ضد یخ انتظار داشته و همچنین خوردگی قطعات نیز افزایش پیدا می‌کند. میزان ضد یخ و آب برای هر خودرویی متفاوت است و این مقادیر توسط سازنده خودرو اعلام می شود که در اکثر خودروها 50:50 یا 40:60 است. اگر به هر دلیلی به مقادیر اعلامی توسط سازنده دسترسی نداشته باشید نیمی از مایع داخل رادیاتور باید آب و نیمی دیگر ضد یخ باشد.

نکات مهم در مورد ضد یخ خودرو

1- آب مورد استفاده باید دارای سختی بسیار پایینی باشد و در اصطلاح دی‌یونیزه باشد.

2- از ضد یخ به تنهایی در رادیاتور خودرو استفاده نکنید زیرا مایع ضد یخ به تنهایی قابلیت چندانی در محافظت در برابر انجماد یا پخش کردن گرما در سیستم خنک کننده ندارد. اگرچه بعضی از شرکت ها مانند شرکت پریستون نسبت 50:50 آب و ضد یخ را در محصولات خود رعایت کرده ا ند و در نتیجه دیگر نیازی به اضافه کردن آب به سیستم رادیاتور نیست.

3- تیره بودن یا نبودن ضد یخ و در حالت کلی رنگ ضد یخ هیچ ارتباطی به کیفیت ضد یخ نداشته و از روی رنگ آن نمی‌توان هیچ قضاوتی نسبت به کیفیت داشت.

4- ضد یخ‌های سازنده‌های مختلف را باهم مخلوط نکنید حتی اگر رنگ یکسان داشته باشند. این کار ممکن است به سیستم خنک کننده خودرو آسیب برساند.

5- ضد یخ خوب باید در برابر حریق مقاوم بوده و به این راحتی‌ها آتش نگیرد.

6- بوی نامطبوع ضد یخ می‌تواند حکایت از خراب شدن آن داشته باشد.

7- رقیق‌سازی ضد یخ باید براساس دستورالعمل سازنده صورت گیرد.

8- چنانچه در رادیاتور کف مشاهده نمودید ابتدا رادیاتور را تخلیه نموده و سپس کلیه‌ قطعات و لوله‌های رابط را چک نمایید چراکه ضد یخ کف تولید نمی‌کند.

9- استاندارد GS1 یکی از معتبرترین استانداردهای جهانی در حوزه ضد یخ بوده و سازندگانی که دارای این استاندارد و گواهی باشند تا حدود زیادی می‌توان به کیفیت آن‌ها اطمینان داشت.

چرا باید ضد یخ را تعویض کرد

همانطور که اشاره شد یکی از مهمترین ویژگی های ضد یخ، خاصیت ضد خورندگی آن است. این خاصیت ارتباط مستقیم با زمان استفاده از ضد یخ دارد. یعنی اگر ضد یخ بصورت منظم تعویض نشود، خاصیت ضد خورندگی آن از بین می رود و تاثیر منفی بر عمر موتور خودرو و سیستم خنک کننده می گذارد که ممکن است مالک خودرو را با هزینه های زیادی روبرو کند.

علاوه بر از بین رفت خاصیت ضد خورندگی ضد یخ، خاصیت مقاومت در برابر سرما و گرما ضد یخ هم به مرور زمان از بین می رود. در صورت از بین رفتن این خاصیت و در صورت تغییرات جوی، احتمال وارد شدن آسیب های جدی به موتور و سیستم خنک کننده خودرو افزایش می یابد.

زمان مناسب تعویض ضد یخ خودرو

ضد یخ‌ها از نظر کیفی در حالت کلی به دو دسته، تقسیم‌بندی می‌شوند: ضد یخ‌های با پایه معدنی و ضد یخ‌های با پایه آلی. ضد یخ‌های پایه معدنی، عمده‌ترین نوع ضد یخ در بازار هستند و مناسب‌ترین زمان تعویض آن ها دوره های سالیانه است. ضد یخ‌های پایه آلی، دارای طول عمر بیشتری هستند و در نتیجه زمان تعویض آنها بازه ای حدودا سه ساله است. از آنجا که تشخیص این دو مورد نسبت به همدیگر به این سادگی امکانپذیر نیست توصیه می‌شود که تعویض ضد یخ به صورت سالانه انجام گیرد.

روش تعویض ضد یخ خودرو

اگرچه توصیه اکید ما این است که این کار را به رادیاتورسازان یا تعمیرکاران خودرو بسپارید اما اگر به هر دلیلی تصمیم گرفتید که شخصا نسبت به تعویض ضد یخ خودرو اقدام کنید کافی است مراحل زیر را گام به گام انجام دهید.

پیش از انجام کار به این نکته مهم توجه کنید که ضد یخ سمی است و نباید با بدن تماس داشته باشد.

گام اول: تخلیه رادیاتور
تعویض ضد یخ خودرو

قبل از باز کردن در رادیاتور اجازه دهید موتور خودرو کاملاً سرد شود. در قسمت پایین رادیاتور دقیقا زیر موتور، یک شیر T شکل یا درپوش قرار دارد که همان شیر تخلیه رادیاتور است. یک ظرف بی مصرف که حدود 20 لیتر ظرفیت دارد را زیر رادیاتور قرار دهید و پس از بازکردن اجازه دهید کل مایع موجود در رادیاتور تخلیه شود. در انتها شیر تخلیه را ببندید.

گام دوم : تخلیه ضد یخ موجود در پوسته موتور
تعویض ضد یخ خودرو

غیر از حجم ضد یخی که از رادیاتور خارج کردید حدود 3.5 الی 4 لیتر ضد یخ هم در پوسته موتور وجود داردکه آن را هم باید تخلیه کنید.

برای این منظور شیر تخلیه رادیاتور را مجدد باز کنید، درب رادیاتور را هم باز بگذارید. موتور خودرو را روشن کنید و از در بالای رادیاتور به صورت مداوم آب بریزید تا زمانی که آب خروجی از شیر تخلیه رادیاتور زلال شود. البته به این نکته توجه کنید که این روش در عین سادگی یک ایراد اساسی دارد و آن هم آسیب زدن به محیط زیست به واسطه جمع آوری نکردن ضد یخ قدیمی است.

تعویض ضد یخ خودرو

بنابراین اگر شما هم مثل ما دوستدار طبیعت هستید از روش دوم برای تخلیه ضد یخ موجود در پوسته موتور استفاده کنید. اگرچه که این راه پیچیده تر و زمان گیرتر است. برای این منظور باید شیرهای موجود(یک یا دو) روی پوسته موتور را باز کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این شیرها می‌توانید به دفترچه راهنمای خودرو مراجعه کنید. البته معمولاً این شیرها با آچار آلن یا آچار تخت باز می‌شوند.

گام سوم: پر کردن رادیاتور با ضد یخ جدید
تعویض ضد یخ خودرو

در این مرحله موتور خودرو را خاموش کنید و شیرهای که برای تخلیه ضد یخ قدیمی باز کرده بودید را ببندید. درون رادیاتور و مخزن آب خودرو را از مخلوط ضد یخ و آب با نسبتی که قبلا توضیح دادیم پر کنید(نسبت 50:50 یا 40:60 بنا به نوع خودرو). بهتر است از آب جوشیده شده استفاده کنید. دقت کنید که از حد مجاز بیشتر مایع نریزید.

گام چهارم: چک کردن نهایی
در آخرین مرحله موتور را روشن کنید و بگذارید مایع درون موتور به جریان بیفتد. در صورتی که لازم است مقداری مایع به رادیاتور اضافه کنید و درب رادیاتور را ببندید. اگر بعد از مدتی که موتور کار کرد متوجه داغی موتور خودرو شدید مقداری ضد یخ به رادیاتور اضافه کنید